Apr'10 Menselijk
Niets menselijks is mij vreemd. Ik werd van de week in mijn privéleven met mijn neus hard op mijn kwetsbare menselijkheid gedrukt. Ik heb mij nl. laten verleiden tot een gesprek met iemand waarvan mijn intuïtie zei dit beter niet te kunnen doen. Dit mondde al heel snel uit in een ordinaire ruzie waarbij ik de hoofdrol speelde (zat flink in de Overdracht) en mij liet uitdagen om een onaangename opmerking uit mijn mond te laten glippen.
De situatie raakte bij mij een thema waarvan ik dacht dat ik dit allang had verwerkt en dat ik daar klaar mee was, het tegendeel bleek waar. Ik heb mij hierover heel naar gevoeld en mijn excuses aangeboden. Als ik het terug kon draaien, zou ik het zo doen, dit is helaas niet mogelijk. Het enige wat ik nu kan doen is het mijzelf vergeven.
Ik kreeg toen van de betreffende persoon naar mijn hoofd dat ik toch wel een hele slechte Coach/Counsellor ben als ik mij zo kon laten gaan. Ik was hierdoor geraakt en ben mij af gaan vragen of ik inderdaad mijn vak wel uit kan oefenen als ik mij in mijn privéleven blijkbaar kan laten verleiden tot iets waar ik zelf niet achter sta. Kan ik nu dan maar beter stoppen met mijn werk? Ik krijg deze vraag ook regelmatig van collega’s en studenten, welke ook in hun privéleven soms in ongewenste situaties terecht komen waarbij zij zichzelf weleens ongewild laten gaan.
De uiteindelijke conclusie voor mijzelf is: Juist dit soort ervaringen maakt mij kwetsbaar en menselijk en brengt mij dichter bij wat er kan gebeuren met (alle) mensen in ongewenste situaties. Dit laat mijn eigen ontwikkelpunten duidelijk zien en dat betekent dat er voor mij nog een hoop werk aan de winkel is (gelukkig maar). Dit besefte ik al, dit voorval maakte het wel pijnlijk zichtbaar.
Ik blijf dan ook lekker doen wat ik doe, met volle passie en de juiste warme intenties, waar ik mij heel goed bij voel. Zolang mijn clienten zich veilig, vertrouwd en erkend bij mij voelen en ik mij hier regelmatig op laat superviseren/interviseren, dan doe ik in mijn beleving mijn werk op een verantwoorde manier. Misschien maken dit soort ervaringen mij juist wel tot een nog meer inlevende, menselijke en gelijkwaardige Coach/Counsellor?