Aug'18 Begrip

Begrip

In gesprekken tussen mensen, waarbij de één de ander iets (persoonlijks) wil vertellen waar emoties bij in het spel zijn, hebben veel mensen het idee dat het aardig/ sympathiek is om te zeggen dat ze iemand begrijpen of snappen wat de ander bedoelt. Vaak wordt het gesprek dan over genomen, betrekt diegene het op zichzelf, of komt met eigen ervaringen, oplossingen en dergelijke. Hierdoor kan de ander het idee krijgen niet echt te worden gezien/ gehoord en stopt het gesprek. Ook kan het zijn dat iemand zegt dat die het begrijpt, om ervan af te zijn. De ander voelt dit en zal dan niet snel weer met iets naar diegene toekomen. Hierdoor ontstaat (onbedoeld) afstand tussen mensen. 

Emoties

Wij kunnen de emoties van een ander nooit (volledig) begrijpen, omdat ieder een ander referentiekader/ rugzak heeft, zelfs wanneer je uit hetzelfde gezin komt, of een lange relatie hebt met iemand. Ieder heeft het verleden anders beleefd, net als het heden en de toekomst. Het is dan ook niet zo aardig en helemaal niet nodig om te zeggen dat je iets begrijpt, want dan stopt de ander met uitleggen en zo krijgt diegene niet de kans om het zichzelf nogmaals uit te leggen, zodat die het voor zichzelf (nog) beter kan begrijpen. Op het moment dat iemand zichzelf begrijpt, heeft die namelijk niet meer de behoefte om te vragen of de ander het begrijpt. Soms heeft diegene daar lange(re) tijd voor nodig en kan het helpen om er, zo lang en vaak als nodig is, over te kunnen praten om tot inzichten te komen. Alleen een luisterend oor en een verdiepende vraag is voldoende en kan van onschatbare waarde zijn voor de verteller. Hoe mooi is het om te leren van de ander en te zien hoe deze tot inzichten komt, enkel door met oprechte aandacht te luisteren.

Meeleven

Het is wel prettig voor de verteller om te merken dat de luisteraar meeleeft. Wat de luisteraar eventueel zou kunnen doen, is bijvoorbeeld: Betrokkenheid tonen door je naar de ander toe te keren en aan te kijken, evt. knikken, fronzen, glimlachen e.d. en je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: ‘Hoe heb je dat gedaan?’, ’Ik zie dat het (nog) veel met je doet/ gedaan heeft, klopt dat?’, ‘Wat betekent dit voor jou?’, ‘Wat doet dit met je?’, ‘Wat zal dit naar voor je zijn’, ‘Jeetje, wat heftig voor je’ of ‘Wauw, wat goed van je!’.

Zeg niet: ‘Dit raakt mij’ en ga niet huilen o.i.d. dat betekent namelijk dat je het dan op jezelf betrekt en dat kan de ander afschrikken om verder te vertellen, omdat die jou geen pijn wil doen. Ook te snel een arm om iemand heen leggen, hoe goed bedoelt ook, kan maken dat de ander stopt met vertellen. Natuurlijk mag dat aan het einde van het gesprek, wanneer de verteller is uitgepraat en hierin toestemt, wel.

Op bovenstaande manieren betrek je het niet op jezelf en kun je bij de ander blijven, die dit zeker zal waarderen, hierdoor tot inzichten kan komen en het idee heeft gehoord en gezien te worden. Wanneer je geen tijd hebt, of op dat moment niet de aandacht op kan brengen die de ander verdient, zeg dan bijvoorbeeld; ‘Ik wil graag naar je luisteren, alleen lukt mij dat op dit moment niet goed, hoe is het voor jou als ik hier ….. op terugkom?’ Zorg dan wel dat je je houdt aan de afspraak en dat je op dat moment ook daadwerkelijk de tijd neemt en aandacht geeft.

SOMMIGE MENSEN ZULLEN NOOIT IETS LEREN, OMDAT ZE ALLES TE SNEL

DENKEN TE BEGRIJPEN