Sept'12 Liefde versus afhankelijkheid

(Waar hij/hem/zijn staat kan ook zij/haar gelezen worden)

Liefde kun je op twee manieren beleven; bewust en onbewust. De onbewuste liefde komt het meeste voor.

Onbewuste liefde is een vorm van afhankelijkheid of onafhankelijkheid. 

Bij afhankelijkheid heeft de ene persoon de ander nodig om zich goed, geborgen en veilig te voelen. Dit ‘nodig hebben’ is afhankelijkheid.

Deze vorm van liefde gaat uiteindelijk voorbij, omdat men constant de ander nodig heeft om zijn behoeftes in te vullen. Dat veroorzaakt onrust, de ander houdt dit niet vol. De één kan de ander niet ‘hebben’ of bezitten. Wanneer er aan iemand getrokken wordt, dan gaat diegene zich afzetten of houdt zijn poot stijf om niet weggetrokken te worden van waar die zich prettig voelt. Hier wordt niemand gelukkig van.

Wanneer we in een relatie niet goed voor onszelf zorgen, dan gaat de ander dit doen (of dat verwachten wij dan) en zo maken we ons afhankelijk van de ander. Hiermee doen we onszelf en ook de ander zeer tekort en ontstaat een ongelijkwaardige afhankelijke relatie, welke op den duur geen stand (kan) houd(en)t.

Heb vertrouwen in de ander dat die ook goed voor zichzelf kan zorgen en gun de ander zijn eigen oplossingen hiervoor  te vinden. Laat de ander zijn eigen builen vallen en daardoor wijzer worden. Zo kun je beiden ontwikkelen, groeien en een fijne gelijkwaardige relatie opbouwen met elkaar. In zo’n relatie is sprake van echte liefde. Echte liefde betekent hard werken aan jezelf terwijl je in verbinding blijft met de ander.

Bij onafhankelijkheid leeft ieder in zijn eigen wereld, is er vaak strijd en zijn er geen aanpassingen of compromissen mogelijk. Men lijkt onverschillig in de relatie te staan, ze geven elkaar vrijheid zonder dat het ze iets uitmaakt of kan schelen. Deze onafhankelijkheidsrelatie is zeer oppervlakkig. Ook deze vorm van liefde gaat voorbij.

Bewuste echte liefde betekent: Je bewust zijn en blijven van elkaars vrijheid, gelijkwaardigheid, gezonde spanning, verbinding hebben met jezelf en met elkaar. Pas wanneer we echt bewust verbonden zijn met onszelf, pas dan kunnen we ons verbinden met een ander, zonder de verbinding met onszelf kwijt te raken.

Wees elkaars ‘Kers op de taart’. De ingrediënten voor  de eigen taart heeft ieder zelf, deze kan een ieder zelf zo kneden dat die er zijn eigen unieke taart van maakt.

Dit betekent dat we vooral goed voor onszelf mogen zorgen, terwijl we in verbinding blijven met de ander. Dit is noodzakelijk om een gezonde relatie te hebben, dit mag (en kan) nooit ten koste van de ander gaan.